Monday, March 31, 2014

retreat เกาะลัด ฉะเชิงเทรา

ช่วงนี้ซันเริ่มเข้ามารวมกลุ่มกับเพื่อนๆครอบครัวบ้านเรียน ที่สนใจทางด้านจิตวิญญาณร่วมกัน คือที่บ้านพินทุ ศูนย์การเรียนรู้ของ Brahma Kumaris - World Spiritual University เรามีการจัดกิจกรรมรีทรีทกันเป็นกลุ่มๆ ซึ่งกลุ่มของเรานี้ชื่อว่า เรามีเรา และครั้งนี้เราได้ไปรีทรีทกันที่เกาะลัด จังหวัดฉะเชิงเทรานี่เองค่ะ ซึ่งเป็นการพักผ่อน สร้างความสัมพันธ์ เรียนรู้ความรู้ราชาโยคะ และฝึกสมาธิกันตั้งแต่ตีสี่เลยทีเดียว



 
ล่องเรือชมธรรมชาติ และชมค้างคาวแม่ไก่ที่วัดโพธิ์บางคล้า








เสร็จแล้วกลับมา ทานข้าว แล้วเราก็มีกิจกรรมภาคกลางคืนสไตล์ไทยๆ ร้องเพลง รำวงกัน เป็นที่สนุกสนาน ซันนั่งตักอาป้อมที่รักไม่ยอมลงเลย







ขอบคุณช่วงเวลาแห่งความอบอุ่นของพี่น้องเรามีเรา บ้านพินทุค่ะ โอกาสหน้าพบกันใหม่

trip แม่วงก์

มีนาปีนี้ กลุ่มควบกล้ำธรรมชาตินำทีมโดยน้าเกรียงผู้น่ารักของเด็กๆ จัดทริปไปชมธรรมชาติกันที่อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ จังหวัดกำแพงเพชรค่ะ ที่นี่ขึ้นชื่อลือชาว่ามีเจ้าตัวน้อยชื่อว่า คุ่น เป็นแมลงรบกวนที่ต้องระมัดระวัง แต่เราก็บ่ยั่น ด้วยยังไม่รู้พิษสงของมัน ว่าแล้วก็ใจง่าย แพ็คกระเป๋าเตรียมเสื้อกันหนาวไปกันเลย

ดอกเอื้องผึ้งแสนงาม กับบรรยากาศช่วงบ่ายที่ไม่หนาวและไม่ "คุ่น" อิอิ จัดการกางเต้นท์เรียบร้อย




ทำอาหารทานกันท่ามกลางขุนเขาแห่งช่องเย็น







ออกสำรวจธรรมชาติกับน้าเกรียง เป็นที่เบิกบานสำราญใจ




เจ้าตัวนี้คือนกมูม กล้องน้าเกรียงมืออาชีพ ชัดแจ๋วเลย ขนาดอยู่ตั้งไกล








เจอนกแว่นสีเทาแสนสวยด้วย ฝีมือน้าเกรียงตามเคยค่ะ


ผลัดกันนั่งบังไพรรอดูนก สาวๆก็เงียบกันดีหรอก แต่พวกหนุ่มๆเนี่ยสิ นกเนิกไม่สนใจ ได้ข่าวว่าคุยกันนกกระจาย 555



ได้เวลาขึ้นเขา พิชิตยอดภูสวรรค์ จะงามสมชื่อมั้ยน้า...











ระหว่างทางที่ขึ้นมาน้าเกรียงก็พาพวกเราชมและเรียนรู้พืชพรรณธรรมชาติ สัตว์น้อยใหญ่ และร่องรอยของมัน ทั้งรอยเท้า และมูล ที่ยังมีขนของเจ้าตัวที่มันกินเข้าไปอยู่เลย



รอยเท้าตัวอะไรซักอย่าง ใหญ่ใช่เล่น น่าจะเป็นแมวดาวที่มักลงมากินอาหารจากชาวบ้านบ่อยๆ


อึพร้อมขน




จักจั่นบิงแฮม สีสวยมากๆ


กล้วยไม้จิ๋วฝีมือเรา (ชื่อเค้าจริงๆเพราะมาก คือเอื้องเฉวียนค่ะ แต่เรียกกล้วยไม้จิ๋วง่ายดี 555)


กล้วยไม้จิ๋วฝีมือน้าเกรียง ไม่ต่างกันเท่าไหร่นิ อิอิ



และนี่คือโฉมหน้าเจ้าถิ่น คือน้องคุ่น ที่จะออกหากินมากที่สุดช่วงเย็นค่ำ ใครเผลอล่ะก็เป็นได้เสียเลือดเสียเนื้อหรือถึงขั้นเสียโฉมกันได้เลยทีเดียว ตอนแรกๆก็ไม่เท่าไหร่ค่ะ ไม่เจ็บไม่คัน ก็แค่คล้ายๆยุงกัด แต่พอพิษเริ่มกำเริบ ซึ่งบางที่เป็นวันสองวัน โอ้...แม่เจ้า อย่าได้บอกใครเลย มันคันทะลุจุดเดือดเลยทีเดียว กลับมาบ้านกันแล้ว ยังเกากันมือเป็นระวิงอยู่อีกเป็นอาทิตย์แน่ะ





เข็ดแล้วจริงๆจ้า ใครจะไปที่นี่โปรดระวังให้ดี ปกปิดร่างกายให้มิดชิดจะดีที่สุด ปิดหน้าปิดตา ปิดปากปิดจมูกแล้วหมดเลย...อิอิ แล้วจะมาทำไมกันเนี่ย 555