Wednesday, February 29, 2012

โลมาโชว์พัทยา - เกาะเสม็ด

ไปเป็นเพื่อนน้าแนนเพื่อนแม่กัน ช่วงที่น้าแนนไปทำธุระเราก็ไปว่ายน้ำที่พัทยากลาง ปกติไม่เคยว่ายหาดนี้เลย ดูแน่นๆชอบกล หน้าหาดสั้นมาก น้ำขึ้นถึงเก้าอี้ผ้าใบเลย แต่ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบดีค่ะ



แล้วก็ไปดูโชว์ปลาโลมากัน เป็นโลมาอิรวดี หรือ โลมาหัวบาตรมีครีบหลัง และ โลมาปากขวด สีชมพูน่ารักมาก 







อีกวันก็ข้ามเรือไปเกาะเสม็ดกัน เรือแวะส่งผู้โดยสารที่หน้าหาดต่างๆ ก่อนจะมาส่งเราที่หาดวงเดือนค่ะ ตอนลงจากเรือมีเรื่องเล็กน้อย เพราะซันลงไปก่อน และมัวแต่ตื่นเต้นวิ่งเล่นไปมาบนหาด ทำให้ไม่เห็นว่าแม่เดินลงมาแล้วยืนอยู่ตรงไหน ซึ่งจริงๆเรายืนหลบแดดอยู่หน้าที่พัก คือ เสม็ดคาบานาเลย และก็เห็นซันวิ่งอยู่ไม่ไกลก็นึกว่าเล่นอยู่ แต่ลูกไม่เห็นแม่ และกำลังวิ่งพล่านร้องไห้หาแม่อยู่ต่างหากแต่แม่ไม่รู้ สักพักได้ยินเสียงกรีดร้องมองไปเห็นทำท่าก้มลงเอามือกุมหัว ถึงเริ่มเอะใจ เดินเข้าไปหาและร้องเรียก พอซันเห็นแม่เท่านั้น ก็วิ่งร้องไห้หน้าตั้งเข้ามาเลย มาซบร้องอยู่ซักพักถึงหาย ก็เลยปลอบลูกและสอนให้หัดมีสติ ถ้าพลัดหลงกับแม่ควรทำอย่างไร อะไรต่างๆ  



เล่นน้ำอย่างสนุกสนาน หาดทรายขาวละเอียด น้ำใส และอุ่น


น้าแนนคู่ปรับ


 ชวนแม่ลงน้ำ แม่พยายามถ่วงเวลา


 เสม็ดเม็ดงาม




ตกค่ำทานข้าวบนตั่งริมหาด ใต้แสงเทียน พร้อมชมการแสดงเล่นไฟ





นั่งเล่นชมบรรยากาศยามเช้า


วันนี้จะไปนั่งเรือเล่นรอบเกาะ ดำน้ำตื้น และตกปลากันค่ะ (ซันชอบตกปลามาก แต่แม่ไม่อยากให้ตกเลย สงสารปลา คราวนี้เลยตกลงกันว่า ตกแล้วต้องปล่อยไป และเอาแค่พอหายอยาก พยายามสอนเรื่องบาปบุญ แต่เด็กก็อยากสนุกลูกเดียว เฮ้อ...)

หน้าหาดทรายแก้ว


บนดาดฟ้าเรือ ระหว่างทางไปจุดดำน้ำชมปะการัง



ซันไม่ยอมลงดำน้ำ คงยังไม่หายกลัวจากความผิดพลาดครั้งที่แล้วที่เกาะกูด เลยเป็นช่างภาพให้แม่แทน น้ำที่นี่ใส ใช้ได้ แต่ไม่ค่อยมีอะไรให้ดูเท่าไหร่ค่ะ แค่พอหอมปากหอมคอ


นี่เลยของโปรด เมื่อไปยังจุดตกปลา ซันนี่ก็ตกเอาตกเอา ได้ปลาหลายตัว หลายอย่างมาก ทำบาปขึ้นจริงๆ แต่ก็ปล่อยไปทั้งหมด ต้องขอโทษเจ้าปลาทั้งหลายด้วยเถิด ที่ทำให้เจ็บและกลัวนะจ๊ะ :(



แล้วก็มาถึงจุดดำน้ำที่สอง แต่น้ำบริเวณนี้มีกะพรุนหลอดทั้งตัวอ่อน ตัวแก่ เต็มไปหมด เยอะมากจริงๆ จนรู้สึกแหยงเกินกว่าจะทนได้ ไม่ลงดีกว่าอะ ยกเว้นคนที่เค้าเตรียมมา scuba diving กัน มี wet suit เป็นเรื่องเป็นราว และลงน้ำแล้วก็ descend เลย ไม่ต้องแช่อยู่ผิวน้ำ ก็ลงกันไป เห็นแล้วก็เกิดอยากกลับไป scuba อีกตงิดๆ ไม่ได้ดำมาสิบกว่าปีแล้วเรา 



ไต๋เรือลุกไปทำธุระ เรียกซันไปขับชั่วคราวค่ะ


พี่อู๊ดดี้ Dive Master ของกลุ่มดำน้ำลึก อุตส่าห์ดำลงไปจับหอยเม่นมาให้กิน (ไข่) ตามคำเรียกร้องของน้าแนน แม่ต้องวางอุเบกขาอย่างแรง เพราะมันน่าสงสารมาก ขนาดถูกผ่าครึ่งเอาไข่ออกมาอย่างนี้ หนามยังดิ้นเดินไปมาอยู่เลย และที่แปลกใจอีกอย่างคือทำไมมันมีไข่แบบนี้ทุกตัว ไม่เห็นต้องรู้ว่าเป็นตัวผู้ตัวเมียอะ



เค้ากินกันสดๆแบบนี้เลย ปกติในร้านอาหารญี่ปุ่นก็มีขาย แพงมากด้วย ทานกับวาซาบิ ดับคาว แต่ที่นี่ไม่มี ก็ตำน้ำจิ้มซีฟู๊ดกันไป


พี่ไต๋เรือใจดี จับหอยหีหมูขึ้นมาฝากซันตัวนึง ลายสวยมาก เหมือนมีอักษรโบราณเขียนอยู่ยังไงยังงั้น แต่ที่แย่คือมันยังไม่ตาย และจะใช้เวลาอีกหลายวันกว่าจะตาย แม่ก็เลยขอร้องซันนี่ให้ปล่อยมันไป เสียดายมาก เพราะสวยจริงๆ แต่ก็สงสารมันมากกว่า ในที่สุดซันก็ยอมด้วยข้อแลกเปลี่ยนให้เล่นเกมส์ unlimited 1 วัน ที่แม่เสนอให้




ต่อมา เราก็ไปแวะกันที่ศูนย์เพาะพันธ์ุพัฒนาสัตว์น้ำอะไรซักอย่างของหลวง น้ำที่นี่ก็มีกระพรุนหลอดเยอะมากจนน่ากลัว มีเต่า ปลา ตัวใหญ่ๆ หลายอย่างค่ะ แต่ดูไม่ค่อยโอเท่าไหร่ เหมือนขังมันไว้เป็นแหล่งแวะเที่ยวดูสัตว์กลางทะเลของนักท่องเที่ยวมากกว่า





ตาหอยเม่นที่อยู่ตรงกลาง สีน้ำเงิน หนามด้านบนแหลมคม ด้านล่างสั้น ไม่แหลม สำหรับเดิน วางไว้บนมือได้


บรรยากาศชิลๆหน้าที่พักคืนที่สอง วงเดือนวิลลา





ตัวร่านบนบันไดขึ้นห้องพัก


ขากลับออกจากเสม็ดเจอแม่กั้งกับน้องซี กลุ่ม double nature ด้วย


แวะทานข้าว เลี้ยงช้าง เดินเล่น และว่ายน้ำที่หาดแม่รำพึงก่อนกลับกรุงเทพฯด้วยค่ะ น้องซันเจอเพื่อนใหม่ในน้ำ เล่นกันสนุก ไม่ยอมเลิกเลย



No comments:

Post a Comment